Een gedicht over mijn geboorteland

Nooit vergeten.... Indie mijn geboorteland, mijn moederland, het geeft niet hoe je het bekijkt, ik was er thuis, voelde mij verwant. Een landschap, door de zon verrijkt. Een kind, dat een is met de natuur, de warmte en de vochtigheid. En in dat unieke avond uur, wanneer je droomt voor lange tijd. hoor je even het ruisen van de palm in de tuin; het ritselen van de bladen want de avond leeft heel daar kalm: een dier schuift langs over de paden. Ik hoor de jangkriek zingen en voel geluk om mij heen kan ik me niet bedwingen en ik besef het: ja ik ween. Dit land heeft mij zo veel gegeven, de zee, de eilandjes en het koraal, ik kon het zo intens beleven, het was zo prachtig allemaal. Een kind heeft nog niet al die zorgen en leeft in een wereld vol fantasie. Ik voelde me daar zo goed geborgen; als baboe waakte met grote passie. De bergen, sawah's en oerwouden, de dessa's, passars en rivieren, ik zal er altijd van blijven houden, het zal mij eeuwig veel plezieren. Mijn geboorteland moet je weten, het moest weer terug, het was te leen maar ik zal ik het nooit vergeten, en kan er toch steeds weer heen. Land van mijn dromen. Dinkie.

Het nieuwe 8 jaar oude kaninchen teckel uit de kennel in Middelburg.

Het nieuwe 8 jaar oude kaninchen teckel uit de kennel in Middelburg.
Hallo Coby, hier een blije familie uit, Zeeland met hun hondje Noa en wat een schattig hondje, geweldig lieverdje is het, ik zal proberen wat foto's naar je toe te zenden. Lieve Coby, hartelijke dank voor je fijne hulp met het vinden van een lief hondje voor deze twee oudjes, ze maakt het prima en volgt mij en Willem overal tot zelfs in de wc. Zij slaapt boven bij ons in haar bench en ik doe 's-nachts zo zachtjes mogelijk, op mijn oude tenen naar het toilet en blijf zitten als ik doorspoel, dat het niet te veel lawaai maakt. Maar in de 16 dagen dat ze nu bij ons is heeft ze twee keer een ongelukje gehad binnen, een plasje, nu dat vind ik geweldig, voor al om dat het het ergste weer is wat wij sinds jaren hebben gehad, 13 centimeter sneeuw en flink koud. Wij halen het zelfde eten voor haar uit Goes, wat ze al die tijd gewend is, om maar vooral niets te verstoren. Het gebitje is inderdaad erg slecht, een tand steekt uit naar voren en zit los, maar ze heeft er geen pijn aan en ze eet er alles mee. Als ze hier een half jaar is, laat ik het wel even aan de dierenarts zien, dat is een geweldige dierenarts in Noordwelle, Bouke. En dan gaan wij is even kijken wat hij zegt. Heel lief van jou, dat je ons er mee hebt geholpen, haar broertje wilde ook zo graag mee, deed mij zeer hem achter te laten, maar zij gaat overal mee naar toe in een tas, mee de winkels in haar hoofd steekt er helemaal uit en ze zit er heerlijk warm in zo kan ze ook mee hangend over de schouder van mijn man, naar de bank, naar de winkels, naar het restaurant, heerlijk. Wij hopen dat ze gauw went aan een gewoon leven bij mensen thuis, in het begin als wij haar oppakten om even mee te knuffelen, werd ze zo bang, dan verloor zij wat druppels, zowel uit haar neus als van achter, maar nu na drie weken weet ze, dat wij haar weer veilig neerzetten. Soms krijgt ze een gekke bui en rent ze rondjes om de tafel of buiten in de tuin al kwispelend. Hoop dat ze heel oud wordt. Hele fijne Kerstdagen, een heel Voorspoedig en gelukkig Nieuwjaar voor jou en je familie, hartelijke groeten, fijne dagen, Dinkie.
Geplaatst door Dinkie op 08:35